2016 - NAJLEPSZY ROK TWOJEGO ŻYCIA

Z nowym rokiem robimy sobie postanowienia, co do ulepszenia jakości naszego życia. Jako że jeszcze jest styczeń, czyli pierwszy miesiąc nowego roku, to zdążę na temat postanowień coś napisać. Powiem nieskromnie, że może być ciekawie, stąd zapraszam...

Nowy Rok jest jak walizka. Co do niej włożysz, to wyjmiesz. Nie czekaj, aż spakuje Cię ślepy los! Zostań menadżerką swojego życia. Zacznij zarządzać każdym dniem. Pomyśl, czego tak naprawdę chcesz i jak możesz to dostać. Przygotuj emocjonalny biznesplan, który sprawi, że rok 2016 będzie należał do Ciebie. Koniec z noworocznymi postanowieniami. I tak nigdy nic z nich nie wynika! Tym razem podejdź do marzenia jak do zadania. Każde może się spełnić, jeżeli opracujesz racjonalny plan jego realizacji. Planuj konkretne działania mocno osadzone w ramach czasowych. Zamiast marzyć: chcę znowu założyć swoje dżinsy z czasów młodości, przejdź do czynów i zapisz się na siłownię. Twoje myślenie powinno być zdyscyplinowane, menadżerskie, logiczne. Nieważne czy będziesz latać balonem, wydawać zupę bezdomnym, czy zarządzać firmą. Ważne, byś w tym, co robisz i kim jesteś, doświadczała prawdziwego spełnienia. Nawet jeżeli nie raz los dał Ci w kość, pamiętaj, że na życiowe powodzenie, tylko w 10% wpływają rzeczywiste zdarzenia. Pozostałe 90% zależy od tego, jak na nie reagujemy! Na każdy nokaut od losu odpowiedz waleczną postawą! Koniec z apatią i brakiem motywacji. Twój lewy sierpowy to wiara we własne siły, upór i umiejętność zdrowej regeneracji.

By Samsonite (Own work) [CC BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], via Wikimedia Commons

Tylko motyle zmieniają się w jedną noc

Nie możesz się doczekać, by Twoje dni przestały być nudne i bezbarwne? Nie spiesz się! Na początek zastosuj emocjonalną rozgrzewkę. Weź swoje życie pod szkło powiększające. Obiektywnie przyjrzyj się swoim porażkom. Doceń sukcesy. Zastanów się dlaczego Ci się nie powiodło oraz co było źródłem klęsk. Niech będzie to rodzaj wewnętrznej spowiedzi. Szczerość jest gwarancją powodzenia. Możesz zmienić jedynie to, z czego zdajesz sobie sprawę.

Nawet niepoprawni optymiści mają czasem dość lukrowanego życia

W ten sposób sami przed sobą maskują problemy. Taka propaganda sukcesu nie jest dobrą pożywką dla osobistego spełnienia. Twoje frustracje, niezrealizowane marzenia tlą się głęboko w Tobie. Staraj się zobaczyć samą siebie od podszewki.  Rozbierz się z dobrej miny, codziennego pośpiechu i postawy "cool". Nie oszukaj się! W 2016 chodź bez maski! 

Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku

Tak mówi chińskie przysłowie. Po szczęście nie ruszaj po omacku. Jasno określ cele i sposoby ich osiągnięcia. Wreszcie przestań być grzeczną dziewczynką! Kobiety często obawiają się prosić o więcej, są bardziej perfekcyjne, a mniej zdobywcze. Wynika to ze sposobu, w jaki zostały wychowane, z kompleksów albo lęków, że domagając się stracą to, co już mają. Niech Twój plan osobistej przemiany zawiera zdobycie nowych doświadczeń. Zobacz nowe miejsca. Poznawaj nowych ludzi.

Nie bądź "Owieczką Dolly"

Nie pragnij być jak przyjaciółka, szefowa czy ulubiona aktorka! Bądź sobą! Jeżeli za wszelką cenę starasz się naśladować kogoś, dotknął Cię syndrom "Dolly". Kobiety klony są pełne kompleksów i zahamowań. Ciągle porównując się z innymi, nie mogą rozwinąć własnych własnych zdolności. Zacznij porównywać się sama ze sobą. Kim byłaś kilka lat temu? Jakie miałaś plany? Czy idziesz tam, dokąd naprawdę chcesz? Krytykuj swoje wybory i decyzje, ale nie całą siebie!

Zacznij podobać się sobie

Każda z nas chce być lubiana. Nie ma w tym niczego złego. Jednak często realizując to pragnienie, wpadamy w panikę. Co z tego, że mamy dużo znajomych, skoro nie czujemy się dobrze w swoim towarzystwie? Zaprzyjaźnij się ze sobą. jeśli będziesz lubiła samą siebie, zaczniesz troszczyć się o jakość swojego życia.

Precyzyjnie wytycz drogi osobistej przemiany

Jeżeli chcesz osiągnąć sukces, zastanów się, co on dla Ciebie znaczy. Pieniądze? Samodzielność? Ciekawą pracę? Szczere chęci nie wystarczą! Musisz jeszcze plan wprowadzić w życie. Weź pod uwagę swoje nawyki, temperament i  cechy osobowości.

Złoto czeka na zuchwałych

Spisz listę zamierzeń. Zobacz, jak można je pogrupować. Technika łączenia wyzwań jest jednym z warunków powodzenia. Emocjonalny biznesplan powinien być osadzony w czasie. Najlepiej rozpisz go w kalendarzu. Podziel na etapy. Odwaga ze szczyptą brawury pomaga. Lepiej wykonać 60% maksymalnego planu niż 100% minimalnych tęsknot.

Chcesz jeść zdrowo, kupuj zdrowo

Chcesz ćwiczyć odnotuj każdą chwilę przeznaczoną na gimnastykę w grafiku. Podobnie z ograniczeniem palenia. Nawet najmniejsza zmiana będzie widoczna, co od razu poprawi Ci nastrój i zdopinguje do dalszej walki. Dyscyplinuj samą siebie. Stosuj jasny system nagród i kar. Warto przechodzić obok cukierni z zaciśniętymi ustami, żeby potem kupić sobie nowe perfumy. Pamiętaj jednak, że nawet najbardziej pracowita osoba potrzebuje zachęty od strony partnera, córki czy teściowej.

Większość ludzi myśli o innych w taki sposób, jak o sobie samych

Życzliwość, wyrozumiałość i otwartość nie tylko sprzyjają nawiązywaniu nowych znajomości, ale wzmacniają też ufność we własne możliwości. Kto kocha siebie nie tkwi w emocjonalnym niedostatku. Otaczaj się ludźmi optymistycznymi, odważnymi i czułymi. Ich ciepłe uczucia będą jak przyjazny wiatr w plecy.

W miłości, jak w podróży, droga powrotna zawsze się dłuży

Nie trwoń kolejnego roku na udawanie, że zasługujesz na czyjąś miłość. Prawdziwe więzi, to nie żmudna wspinaczka po cukiereczek umieszczony na Mount Evereście, ale sielska łączka na której możesz odpocząć i nabrać siły. Aby coś się zaczęło, coś musi się skończyć. Nie tkwij w złych związkach. Lepiej być samą niż z byle kim.

Nie ulegaj bezowocnemu marzycielstwu

Ty w maju 2016 roku o dziesięć kilo chudsza w porsche na Bulwarze Zachodzącego Słońca w ramionach przystojnego dziedzica wielomiliardowej greckiej fortuny. Takie rojenia są dobre, ale tylko w przypadku problemów z zasypianiem. Twórcza wizualizacja polega na zobaczeniu autentycznych potrzeb. Zamiast: będę chudsza o dziesięć kilogramów, zastanów się: dlaczego nie akceptujesz swojego wyglądu? Zamiast planować: będę bogata, skup się na działaniach: jak mogę zarobić pieniądze?!

Porshe and the woman.Flickr.Thomas Hawk.(CC BY-NC 2.0)16.02.2016

Miej oczy szeroko otwarte

Życie traci smak, jeśli traktujemy je zbyt odważnie i sumiennie. Najlepszą przyprawą jest spontaniczność. Wiele szalonych przygód, niezapomnianych spotkań wydarza się bez planu. Korzystaj z okazji, jakie daje Ci życie. Niech rok 2016 nie będzie kolejnym odcinkiem nudnej telenoweli. Nic bardziej nie postarza niż czarno-biały film monotonnie upływających dni.

Żyj tak, jakby za rok miał nastąpić koniec świata

Wyrwij się z objęć rutyny. Zrób coś, co inni nazywają czystym wariactwem, szaleństwem, które Cię uszczęśliwi. Jest takie stare porzekadło, zastanów się: co chciałabym zrobić w ostatnim dniu? I zrób to dziś! Odczujesz cudowną lekkość bytu.

© Jorge Royan / http://www.royan.com.ar, via Wikimedia Commons

Zatem walizki już gotowe, zastanów się, co do nich włożysz, a co wyjmiesz na koniec tego roku?! 

 

     
   

  

Desiderata

Witaj,

Jeśli  Twój świat, w którym żyjesz pełen jest chaosu, a Ty kroczysz przezeń smutny ze spuszczoną głową, zatrzymaj się na chwilę, może te słowa, przyniosą Ci ukojenie...

By Carlos Felipe Pardo [CC BY 2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)], via Wikimedia Common

DESIDERATA

"Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu – pamiętaj, jaki pokój może być w ciszy. Tak to możliwe, nie wyrzekając się siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi.

Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchaj też tego, co mówią inni, nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swoją opowieść.


 Jeśli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub       zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.

Ciesz się zarówno swoimi osiągnięciami, jak i planami. Wykonuj z sercem swą pracę, jakakolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu.

Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach – świat bowiem pełen jest oszustwa, lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty, wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.

Bądź sobą, a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć: nie bądź cyniczny wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.

Przyjmuj pogodnie to, co lata niosą, bez goryczy wyrzekając się przymiotów młodości.

Rozwijaj siłę ducha by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie, lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności. Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie.

Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj i czy to jest dla ciebie jasne czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien.

Tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o jego istnieniu i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe pragnienia: w zgiełku ulicznym, zamęcie życia zachowaj pokój ze swą duszą.

Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny.
Bądź uważny, staraj się być szczęśliwym”.

                                                                                    Max Ehrmann

     

https://pexels.imgix.net/photos/3961/dawn-landscape-mountains-nature.jpg?dl&fit=crop&w=640&h=426

 Krótka historia tego tekstu:

Max Ehrmann (1872-1945), amerykański pisarz i poeta jest autorem tego utworu. Jego rodzina o niemieckich korzeniach przybyła do Ameryki w 1840 roku z Bawarii. Badacze opisujący genezę powstania "Desideraty", cytują zdanie zapisane przez poetę w jego "Dzienniku": "Chciałbym, jeśli zdołam, pozostawić skromny dar - kawałek czystej prozy, która dosięgłaby szlachetnych obyczajów". Nie wiadomo, kiedy ten utwór powstał, ale znana jest data, kiedy autor zarejestrował prawa autorskie do tego dzieła - był to rok 1927. Około roku 1959, rektor kościoła Św.Pawła w Baltimore, ks.Frederick Kates, włączył również do zbioru tekstów pobożnościowych, znaleziony pośród zapisków tekst "Desideraty". Należy wspomnieć, że przygotowywał on teksty pobożnościowe dla swojej kongregacji zakonnej. "Stary kościół Św.Pawła w Baltimore, A.D.1692" (data powstania kościoła) - taki napis widniał w nagłówku rękopisu. Tekst utworu cieszył się ogromną popularnością i był powielany razem z nagłówkiem całej antologii. Dlatego też na wielu krążących również w Polsce wersjach, możemy znaleźć dopisek, "tekst znaleziony w starym kościele Św.Pawła w Baltimore w 1692". Tekst Ehrmanna można interpretować na wiele sposobów. Był manifestem hippisów w latach '70, pojawiał się na plakatach Wydawnictwa Św.Pawła, utożsamiają się z nim apostołowie religii Wschodu i New Age. Tekst "Desideraty" stał się także tekstem sztandarowym dla 
Klubów Anonimowych Alkoholików. 

Dary losu

Witaj,

Jest dopiero styczeń, początek roku A.D. 2016. Niby nic odkrywczego w tym prostym zdaniu, ale jednak nie do końca! Jako że jestem "zbieraczem pospolitym" starych miesięczników, które często traktuję jak bezcenne księgi, w jednym z nich znalazłam wiersz Abbie Graham. Nieważne, że w swojej wymowie bardziej pasuje na święta, które minęły już parę tygodni temu. Dla mnie, a może i dla Was będzie to takie swoiste memento na nowy rok...obudź się i smakuj życie w każdej godzinie i porze roku, wszak dostajesz dary losu.

"Otwieram drzwi. Wkracza gość wspaniały z daleka.W swych rękach trzyma dary - dary godzin i oczekiwanych chwil. Dar poranków i wieczorów, dar wiosny i lata, dar jesieni i zimy. By znaleźć dobrodziejstwa tak rzadkie, musiał chyba przeszukać niebo".
                                                     Abbie Graham
                                                                                                                                                                                                                                                                                                          


                                                                                   

Mądrości nie tylko piórem pisane

Witam,

Postanowiłam stworzyć kolejną kategorię, którą zatytułowałam "Mądrości...nie tylko piórem pisane". Może w tym zgiełku dnia zatrzymasz się na chwilę i przeczytasz.

A może chodzą na spacery po leśnych drogach...

Potem (Nie piszą listów...)

ks.Jan Twardowski 

Nie piszą listów

nie telefonują

nie jeżdżą samochodami

w niebie chodzą na piechotę

umarli

Spotkasz ich potem

                               Potem (Nie piszą listów...)

                                       ks.Jan Twardowski 

Kobieta dojrzała a osteoporoza

Tkanka kostna człowieka jest bardzo aktywna metabolicznie i podlega ciągłej wymianie - nieustannie tworzą się nowe komórki a stare ulegają zniszczeniu (resorbcji). Cykl przebudowy kości trwa około 6 miesięcy, jednak te dwa procesy nie zawsze pozostają w równowadze! W młodości przeważa kościotworzenie a w starszym wieku - resorbcja. To, że Twoje kości wraz z wiekiem stają się słabsze jest zjawiskiem całkowicie normalnym - zmniejsza się tzw. zawartość kości w kości, czyli jej gęstość.

Zależna od wieku, fizjologiczna utrata masy kostnej rozpoczyna się już po 30. roku życia. Dlatego ważne jest, aby do tego wieku osiągnąć jak najwyższą masę ciała, tzw. szczytową masę kostną. Możemy uzyskać to przez prawidłowe odżywianie się i trening fizyczny. Niezwykle ważne są też predyspozycje genetyczne. Utrata masy kostnej po tym okresie wynosi zarówno u mężczyzn jak i kobiet 1% rocznie. Jest to wynik zaburzonej czynności komórek kościotwórczych (osteoblastów) i w efekcie spowolnienia procesów tworzenia się kości. W miarę upływu lat obniża się aktywność enzymów biorących udział w metabolizmie witaminy D i jej wchłaniania się w jelicie. Upośledzenie kościotworzenia prowadzi do zwiększenia utraty masy kostnej. Pomimo iż proces ten obserwuje się u obu płci, to u kobiet po naturalnej, a jeszcze bardziej po chirurgicznej menopauzie, występuje wyraźne przyspieszenie utraty masy kostnej nawet do 6% rocznie. Utrata masy kostnej u kobiet jest najbardziej wyraźna w ciągu pierwszych kilku lat po menopauzie. Pierwsze dolegliwości związane ze zmniejszeniem się gęstości kości pojawiają się po około 4-5 latach po ostatniej miesiączce.

Co to jest osteoporoza?

Osteoporoza (gr. osteon - kość) jest chorobą charakteryzującą się postępującym ubytkiem masy kostnej z jednoczesnym zaburzeniem jej struktury (rzeszotowienie kości), które prowadzi do podwyższenia ryzyka złamania kości. Największym przy tym problemem społecznym jest osteoporoza menopauzalna. Jest to choroba o skrytym, bezobjawowym przebiegu, która ujawnia, gdy zmiany w kościach są już bardzo zaawansowane i dochodzi do patologicznych złamań.

W wyniku osteoporozy powstają typowe złamania kości promieniowej w okolicy nadgarstka. Przyczyną bezpośrednią jest zwykle upadek, podczas którego kobieta próbuje podeprzeć się dłońmi, aby zmniejszyć jego skutki. Bardzo bolesne i znacznie ograniczające życiową aktywność są kompresyjne złamania kręgosłupa, najczęściej w odcinku lędźwiowym i piersiowym. Występują przeważnie po 60. roku życia, powodując zapadanie się kręgów kręgosłupa i powstawanie zgarbionej sylwetki, często widywanej u staruszek. Najczęściej po 70. roku życia, wraz z pogłębianiem się zmian kostnych występują złamania szyjki kości udowej. Gojenie się tego typu złamania jest bardzo trudne i długotrwałe. Obecnie proponuje się kobietom operację stawu biodrowego z umieszczeniem protezy. Do innych rzadziej występujących złamań należą złamania żeber i miednicy.

Do czynników sprzyjających rozwojowi osteoporozy zalicza się:
- długotrwałe niedobory estrogenów (wczesne wygaśnięcie funkcji jajników, zaburzenia hormonalne)
- czynniki genetyczne
- mała aktywność ruchowa
- nieprawidłowa dieta, nieodpowiednia ilość wapnia i witaminy D
- picie kawy w nadmiernych ilościach
- długotrwała terapia hormonami z grupy steroidów np. przy astmie oskrzelowej

Jak rozpoznać osteoporozę?

Jeszcze kilkanaście lat temu osteoporozę rozpoznawano na podstawie wykonywanych badań rentgenowskich lub wystąpienia typowego złamania po niewielkim urazie, ale zmiany kostne były już wówczas bardzo zaawansowane. Obecnie istnieje możliwość stwierdzenia obniżenia gęstości kości jeszcze przed pojawieniem się złamania. Sposobem dokonywania pomiarów gęstości kości jest densytometria bądź tomografia komputerowa. Badanie tego typu lekarz powinien zalecić kobietom, które mają podwyższone ryzyko osteoporozy i nie otrzymują estrogenów.

Profilaktyka i leczenie osteoporozy

Za główny czynnik ryzyka osteoporozy pomenopauzalnej uważa się niedobór estrogenów. Wiele badań wykazało, że długotrwałe podawanie estrogenów zmniejsza utratę masy kostnej. Kobiety stosujące leczenie estrogenami przez 8 lat mają o kilkanaście procent wyższą masę kostną kręgosłupa od kobiet nie stosujących hormonalnej terapii zastępczej. Uznano jednak, że rozpoczynanie terapii hormonalnej w okresie wielu lat po ostatniej miesiączce z innych względów nie jest korzystne i zamiast estrogenów w takich przypadkach zaleca się stosowanie typowych leków na osteoporozę.

Terapia menopauzy

Nadchodzi taki czas w życiu kobiety, że miesiączki stają się nieregularne lub zanikają całkowicie i wtedy odczuwa ona różne przykre związane z tym sensacje. Na szczęście dzisiejsza medycyna potrafi poradzić sobie z dolegliwościami związanymi z okresem przekwitania: uderzeniami gorąca, zmianami nastroju, zlewnymi potami, czyli z tzw. objawami wypadowymi. Podstawową metodą leczenia jest zastosowanie terapii hormonalnej, która usuwa ich przyczynę to jest spadek wytwarzania hormonów płciowych - estrogenów.

Estrogeny

Podanie estrogenów po menopauzie, czyli naturalnych hormonów kobiecych, zmniejsza opisane powyżej dolegliwości. Dzieje się tak dlatego, że po ich podaniu następuje podwyższenie ich stężenia we krwi. Terapia hormonalna ma swoją długą i burzliwą historię. Podejście do niej zmieniało się na przestrzeni lat od euforii, kiedy to uważano, że estrogeny są panaceum na wszystkie dolegliwości kobiety po panikę, że mają bardzo szkodliwy wpływ na zdrowie kobiety?!

Dieta i aktywność fizyczna

Uważa się, że kobiety w okresie pomenopauzalnym powinny przyjmować co najmniej 1200 mg wapnia dziennie. Witamina D zalecana jest w dawce 400 IU (jednostki międzynarodowej); u kobiet z zaburzeniami wchłaniania może być ona zwiększona do 800 IU dziennie.
Podsumowanie, aby jak najdłużej mieć mocne kości, trzeba dbać o to całe życie. Skoro masy kostnej przybywa nam mniej więcej do trzydziestki, starajmy się, choć brzmi to jak truizm, prowadzić aktywny tryb życia i prawidłowo się odżywiać, zapewniając sobie tym samym kapitał na resztę naszych dni.

Menopauza a choroby nowotworowe

Menopauza a choroby nowotworowe

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat znacznie wydłużył się przeciętny czas ludzkiego życia. Konsekwencją tego zjawiska jest fakt, że coraz więcej kobiet umiera na choroby typowe dla wieku starszego. Niestety, występowanie większości nowotworów wzrasta wraz z wiekiem, stąd choroby nowotworowe uznawane są przez kobiety wchodzące w okres menopauzy za największe zagrożenie. Do najczęstszych chorób nowotworowych u kobiet zalicza się: rak piersi, płuc, żołądka, rak szyjki i trzonu macicy, rak jajnika. Część z nich to nowotwory, których rozwój zależny jest od hormonów płciowych.

Rak piersi

Jest najczęstszym nowotworem występującym w okresie pomenopauzalnym, szczególnie w krajach rozwiniętych. Do czynników zwiększających występowanie raka sutka należą: rodzinne występowanie tego nowotworu, czyli uwarunkowania genetyczne, nieprawidłowa dieta bogata w cukier, tłuszcze, alkohol, niepłodność (brak ciąży, poronienia), pierwsza ciąża po 35. roku życia, późna menopauza. Rak sutka jest nowotworem, którego wyleczalność w dużej mierze zależy od wczesnego wykrycia. Dlatego ważne jest, aby kobieta przeprowadzała regularnie co miesiąc samokontrolę piersi, zarówno jeśli jeszcze miesiączkuje lub jest po menopauzie, wówczas samobadanie najlepiej przeprowadzać tego samego dnia w miesiącu. Jakie zmiany powinny nas zaniepokoić? Pojawienie się guzka, zaczerwienienie, wciągnięcie skóry na piersi, wyciek z brodawki. Wybierzmy się wówczas do lekarza, ale nie wpadajmy od razu w panikę, ponieważ najczęstszą przyczyną zgrubień i guzków w piersiach są zmiany hormonalne. Wykonujmy regularnie mammografię, badanie USG. Tkanka gruczołowa lepiej jest widoczna w USG, a tkanka tłuszczowa w mammografii. Ryzyko wystąpienia raka piersi u kobiet stosujących HTZ nieznacznie wzrasta, ale dotyczy to kobiet, które przyjmują hormony dłużej niż 5-8 lat.

Pomimo to wyniki badań potwierdzają, że ryzyko zgonu u kobiet stosujących terapię hormonalną po menopauzie jest niższe niż w populacji! Skąd zatem bierze się taki paradoks? Świat medyczny skłania się ku odpowiedziom, że po pierwsze - nowotwory powstające u kobiet stosujących HTZ są mniej złośliwe, po wtóre kobiety przyjmujące hormony są częściej badane przez lekarza i w miarę regularnie wykonują badanie piersi. Stwarza to możliwość wczesnego rozpoznania nowotworu, co jest podstawowym warunkiem leczenia. Pamiętajmy, że to menopauza, a nie stosowanie hormonalnej terapii zastępczej jest wskazaniem do wykonania mammografii.

Rak szyjki macicy

Rak szyjki macicy jest nowotworem długo rozwijającym się i stosunkowo łatwym do wykrycia za pomocą badania cytologicznego pobranego z szyjki macicy. Badanie to jest bezbolesne i niekłopotliwe do wykonania, a powinno wykonywać się minimum raz w roku. Wczesna postać raka szyjki nie daje najczęściej żadnych objawów. Późne objawy, świadczące o zaawansowanym stadium choroby to: bóle w dole brzucha, nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych, upławy, trudności z oddawaniem moczu.
Wczesne wykrycie raka szyjki macicy na podstawie badania cytologicznego jeszcze przed pojawieniem się dolegliwości, daje prawie 100% skuteczność.

Rak jajnika

Jest to bardzo niebezpieczny i skrycie rozwijający się nowotwór. Uważa się, że występuje najczęściej u kobiet starszych, które nie rodziły, rasy białej. Więcej zachorowań obserwuje się np. w USA i Europie, aniżeli w Japonii. Badania dowodzą, że do wystąpienia tego nowotworu predestynują również uwarunkowania genetyczne. Dlatego powinnyśmy wiedzieć, na co chorowały kobiety w naszej rodzinie. Rak jajnika podobnie, jak rak szyjki macicy w początkowe fazie nie daje żadnych dolegliwości. Bóle brzucha, powiększenie się obwodu brzucha spowodowane obecnością płynu, zaparcia, problemy z oddawaniem moczu, to dolegliwości świadczące o zaawansowanym stadium choroby. Wczesne wykrycie i wyleczenie możliwe jest dzięki regularnym badaniom ginekologicznym, badaniu USG. Badania wykazują, iż stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej, zmniejsza ryzyko raka jajnika o około 40%.

Rak trzonu macicy

Występowanie tego rodzaju nowotworu zależne jest od wieku i stanu hormonalnego kobiety. Chorują głównie kobiety starsze, rzadziej te, które regularnie miesiączkują. Obserwuje się również rodzinne występowanie tego nowotworu. Każda kobieta, u której w rodzinie wystąpił rak trzonu macicy, jajnika, piersi, powinna starannie kontrolować swój stan zdrowia, ponieważ zachorowania na tę grupę nowotworów mogą mieć podłoże genetyczne. Inne choroby: nadciśnienie, cukrzyca, otyłość sprzyjają zachorowaniu na raka trzonu macicy. Choroba początkowo nie daje żadnych dolegliwości. Pierwszym niepokojącym sygnałem może być nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych np. po menopauzie. Praktycznie nie jest możliwe, aby zapobiec zachorowaniu na raka trzonu macicy, ale regularne wizyty u ginekologa, przynajmniej raz w roku badanie USG narządu rodnego, znacznie zmniejsza ryzyko choroby.

Rak jelita grubego

Jest to jeden z nowotworów częściej występujących u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Ryzyko zwiększa się u osób, u których nowotwory występują rodzinnie. Do tego nieprawidłowa prowadząca do zaparć dieta, bogata w mięso i tłuszcze, a uboga w owoce i warzywa. Choroba rozwija się skrycie, a do jej pierwszych objawów należą: pojawianie się na przemian zaparć i biegunek, bólów brzucha. jednak ostateczne rozpoznanie może postawić dopiero lekarz, wykonując odpowiednie badania. Wyniki badań wykazują, że stosowanie HTZ zmniejsza częstość występowania tego typu nowotworu. Okazuje się też, że efekt ochronny utrzymuje się nawet po zaprzestaniu przyjmowania leków.

Oczywiście do nas należy decyzja czy będziemy stosowały hormonalną terapię zastępczą. Jednakże wyniki badań na dużych grupach kobiet stosujących HTZ, świadczą o tym, że nie ma żadnego związku z występowaniem większości nowotworów np. raka płuc, raka jajnika czy raka
szyjki macicy.

Układ nerwowy kobiety dojrzałej

"Rozdzierający 
Jak tygrysa pazur
Antylopy plecy
Jest smutek człowieczy"

Edward Stachura "Nie brookliński most"

Czy zastanawiałaś się, co dzieje się z układem nerwowym kobiety dojrzałej? Jak znosi upływ czasu, pojawiające się zmarszczki, spadek atrakcyjności fizycznej, problemy ze zdrowiem? Otóż większość kobiet przechodzi okres okołomenopauzalny łagodnie, ale niektóre z nich mogą doświadczać rozmaitych dolegliwości związanych z zaburzeniami nastroju. Dotyczy to głównie kobiet, u których menopauza nie pojawiła się w sposób naturalny, a wymuszona była np. zabiegiem chirurgicznym (usunięcie jajników) lub tych, które wcześniej miały problemy natury psychicznej, bądź żyły w ogromnym stresie. Często występujące symptomy takie jak: przygnębienie i zmienność nastrojów, płaczliwość, bezsenność, brak energii, lęk, rozdrażnienie, słaba koncentracja mogą być objawami depresji. Wymienione dolegliwości często występują z objawami wypadowymi tj. uderzeniami gorąca, poceniem się. Zarówno jedne jak i drugie objawy powinno się leczyć, żeby poprawić poziom i jakość życia kobiety.

Co to jest depresja?

Depresja towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Cierpieli na nią starożytni, cierpią i współcześni. Na depresję chorowali: Aleksander Wielki, Ludwig van Beethoven, Vincent Van Gogh, Winston Churchill, Ernest Hemingway, Vivien Leigh, Peter Sellers i wielu innych. Nie ma chyba człowieka, który choć raz w życiu nie odczuwałby smutku. To uczucie jest wszystkim znane, ale być smutnym nie oznacza od razu chorować na depresję. Smutek depresyjny jest bardziej długotrwały, aniżeli zwyczajna chandra.

Depresja jest chorobą, tak jak chorobami są: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, grypa, zapalenie stawów. Depresja dotyczy naszego umysłu i naszych emocji, ale przy tej chorobie cierpi również nasze ciało. Nad depresją nie da się zapanować, tak jak nie da się zapanować nad gorączką czy bólem mięśni w grypie, wzrostem stężenia cukru w cukrzycy. Nad objawami depresji nie ma kontroli.

Jakie są przyczyny depresji?

Depresja może pojawić się u każdego, a powody mogą być różne. Najłatwiejszymi do zrozumienia i najczęstszymi są przyczyny psychologiczne - urazy psychiczne, których doznajemy w życiu, śmierć czy odejście bliskich osób, utrata pracy, majątku, kłopoty w rodzinie. Depresja może pojawić się u osób chorujących na choroby somatyczne. Im choroba bardziej przewlekła, tym większe ryzyko wystąpienia depresji.

Najbardziej typowe objawy depresji:

- smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości ("nic nie cieszy")
- zmniejszenie zainteresowań
- bezsenność (płytki sen, budzenie się w nocy i nad ranem)
- lęk, uczucie wewnętrznego napięcia
- niska samoocena, poczucie beznadziejności
- zmniejszenie się apetytu, spadek wagi ciała
- uczucie ciągłego zmęczenia
- zmniejszenie aktywności seksualnej
- trudności w koncentracji
- wrażenie pogorszenia się pamięci, wrażenie niesprawności intelektualnej
- dolegliwości bólowe (bóle kręgosłupa, bóle głowy, bóle w klatce piersiowej)

Kto powinien leczyć depresję?

Najlepiej na leczeniu depresji zna się lekarz psychiatra. Psychiatria jest taką samą specjalnością medyczną jak każda inna. Psychiatra zna się na psychice ludzkiej, tak jak kardiolog na sercu. Jest on naszym sojusznikiem w walce z depresją. Jest kilka sposobów leczenia depresji. Najczęściej stosowane metody to:
- leczenie farmakologiczne
- psychoterapia

Pamiętaj, że depresja jest chorobą, którą powinno się leczyć. Do tego służą leki przeciwdepresyjne, jednak działają one z opóźnieniem.
Jeśli zauważysz, że coś złego dzieje się z Tobą, nie przedłużaj swojego cierpienia i nie martw swoich bliskich.

Choroba Alzheimera

Choroba Alzheimera spowodowana jest powolnym obumieraniem komórek nerwowych mózgu, która prowadzi do postępującej i nieodwracalnej utraty zdolności poznawczych. Choroba ta najczęściej rozpoczyna się po 65. roku życia i rozpoczyna się dosyć prozaicznie, chory zaczyna mieć problemy z tzw. pamięcią świeżą, czyli tym, co wydarzyło się w niedalekiej przeszłości. W chorobie tej dochodzi do tzw. otępienia, gdzie chorzy mają problemy z zapamiętywaniem wydarzeń, rozumowaniem, uczeniem się. Objawy tej choroby występują w zadziwiającej kolejności: najpierw chory zapomina w jakiej kolejności wykonuje się codzienne czynności, traci poczucie czasu, a niekiedy przestaje rozumieć, co się do niego mówi, bywa, ze jest agresywny, ucieka z domu. Nie jest w stanie samodzielnie ubrać się, wykonać wokół siebie podstawową toaletę. Przykre jest dla samego chorego i jego rodziny brak zdolności do rozpoznawania znajomych i członków rodziny, problemy z poruszaniem się.

Naukowcy stwierdzili, że to właśnie kobiety częściej dotknięte są chorobą Alzheimera. Być może dlatego, że żyją dłużej niż mężczyźni. Powodów może być kilka m.in. wiąże się to z nagłym spadkiem hormonów płciowych - estrogenów.
Jakie czynniki zwiększają zachorowalność na chorobę Alzheimera?
- choroba Alzheimera w rodzinie
- starszy wiek
- płeć żeńska
- depresja
- choroby tarczycy

Co może chronić przed zapadnięciem na tę chorobę?

- terapia estrogenowa po menopauzie
- stosowanie leków przeciwzapalnych i antyoksydantów np. witaminę E

Do chwili obecnej nie znaleziono środków farmakologicznych, które leczyłyby tę chorobę, co najwyżej w zależności od stanu pacjenta, łagodzi się jedynie objawy choroby. Przyjmowanie estrogenów w Hormonalnej Terapii Zastępczej HTZ, obniża ryzyko wystąpienia choroby, opóźnia jej wystąpienie.

Jeśli zauważamy u siebie obniżenie nastroju, brak chęci do życia, szukajmy pomocy. Jest to pomoc nie tylko dla nas samych, ale i dla naszych bliskich, którym po prostu nie "zatruwamy życia"

Miażdżyca, żylaki i co jeszcze w okresie menopauzy?!

Jeszcze kilka lat temu nie zaprzątałyśmy sobie głowy takimi jednostkami chorobowymi jak miażdżyca czy żylaki. Owszem, gdzieś tam wyczytałyśmy, wiedziałyśmy, że nasza babcia, mama czy ciocia borykają się z tego typu problemami. Wtedy te tematy nas nie dotyczyły z prostej przyczyny, byłyśmy za młode na takie przypadłości. Pewne choroby pojawiają się wraz z wiekiem, wraz ze spadkiem hormonów w organizmie, szczególnie estrogenów.

Miażdżyca

Jedną z chorób układu krążenia jest miażdżyca, która polega na odkładaniu się w różnych miejscach ścian naczyń krwionośnych blaszek miażdżycowych. Blaszki te, to nic innego jak złogi zbudowane ze związków tłuszczowych, wapnia i skrzepów krwi. Ani ten "skład" dobrze nie brzmi, ani ładnie nie wygląda, jest jednak faktem! Niestety, ów "skład" powoduje zwężenie naczyń, uszkadzanie ich ścian, a to prowadzi do stopniowego niedokrwienia
i nawet zawału niektórych narządów. Często pojawia się niedokrwienie mięśnia sercowego, które powoduje dolegliwości wieńcowe.

Miażdżyca zaawansowana występuje pod postacią takich chorób jak choroba niedokrwienna i zawał serca tj. niewydolność naczyń wieńcowych, udar mózgu, otępienie starcze (choroby naczyń mózgowych), zaburzenia ukrwienia kończyn dolnych. Jakie czynniki predysponują nas do tego, że zapadamy na tego typu choroby? Na pewno skłonności genetyczne oraz czynniki
środowiskowe takie jak nieprawidłowe odżywianie, nadwaga, palenie papierosów, mała aktywność fizyczna. Warto wiedzieć, że na pojawienie się miażdżycy szczególnie narażone są kobiety, u których występuje otyłość typu męskiego, androidalna, czyli tkanka tłuszczowa rozmieszczona jest głównie w górnej części ciała.

Żylaki, zmora nie tylko kobiet

Żylaki kończyn dolnych, to schorzenie, które dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn. Objawia się nadmiernym i nieprawidłowym poszerzeniem żył kończyn dolnych. Spowodowane jest niewydolnością zastawek żylnych oraz zastojem krwi w naczyniach. Jest to przykra dolegliwość powodująca ból i opuchliznę. Ścianki naczyń żylnych są osłabione wielorako np. przez geny, nieprawidłowe nawyki, dietę. Już niewielkie, rozszerzone naczynka tzw. pajączki mogą pojawiać się niedługo po okresie dojrzewania. Na początku nie dają żadnych dolegliwości poza defektem kosmetycznym. W miarę nasilania się zmian pod skórą widoczne są poszerzone o grubym skręcie żyły. Podczas długiego stania czy nawet siedzenia pojawia się uczucie ciężkości, rozsadzania nóg. Powinnyśmy starać się, aby jak najczęściej unosić, kłaść nogi wyżej tułowia, aby krew odpłynęła w kierunku serca. Sytuacja idealna byłaby wtedy, gdybyśmy po przyjściu do domu mogły położyć nogi na oparciu kanapy, oparły o ścianę minimum na 5 minut! Niestety, świadomość zagrożenia tą choroba i dążenie do jej leczenia są w społeczeństwie niewielkie. W początkowym etapie pojawiania się żylaków dobrze byłoby zastosować profilaktykę, która pomogłaby zapobiegać pogarszaniu się stanu naszych nóg.

Co robić, aby chronić nogi?

- Unikaj długiego stania i siedzenia, zmieniaj pozycje, ćwicz nogi:
napinaj mięśnie łydek, stawaj na palcach i na piętach. Tego typu
ćwiczenia powodują wypchnięcie krwi w kierunku serca.
- Unikaj nadmiernego rozgrzewania i opalania nóg. Latem staraj się
chodzić boso po plaży, pływaj, nie bój się zimnej wody
- Noś pończochy o stopniowanym ucisku
- Walcz z nadwagą
- Stosuj żele i leki poprawiające napięcie ścian żylnych

Gdy rozszerzone żyły są na tyle widoczne i zaczynają Ci przeszkadzać,
wybierz się do lekarza flebologa lub do chirurga.

Profilaktyka chorób układu krążenia polega na:

- prawidłowej diecie
- niepaleniu papierosów
- zwiększonej aktywności fizycznej
- robieniu podstawowych badań kontrolnych (ocena stężenia cholesterolu
całkowitego, badanie poziomu cukru i morfologii)

Zastosuj dietę zmniejszającą stężenie cholesterolu i trójglicerydów:

- ogranicz spożycie cukrów i tłuszczów, zastąp tłuszcze zwierzęce
roślinnymi
- spożywaj ryby np. makrele, śledzie
- unikaj alkoholu

Pamiętajmy, że do profilaktyki chorób układu sercowo - naczyniowego należy leczenie innych schorzeń, kontrola cukrzycy, leczenie nadciśnienia tętniczego i niedoczynności tarczycy.

Może wreszcie nadszedł czas, aby popatrzeć na swoje serce z miłością i troską, wsłuchać się w to, co ono do nas mówi, czego potrzebuje.

Okres menopauzy a zalecenia i wskazówki dietetyczne

W dzisiejszym wpisie chciałabym zwróci uwagę na pewne zalecenia dietetyczne występujące przy niektórych schorzeniach w okresie menopauzy.

Ile posiłków dziennie?

Bez względu na to w jakim wieku jest kobieta, powinna jeść częściej tj. 4 -5 posiłków dziennie, ale za to mniejsze objętościowo. Dzień należy rozpocząć śniadaniem, a zakończyć lekką kolacją.

Zalecenia dietetyczne przy schorzeniach w okresie menopauzy

Kiedy kobieta jest w okresie menopauzy zwiększa się u niej ryzyko choroby niedokrwiennej serca i zawału serca. Spowodowane jest to spadkiem estrogenów we krwi. To estrogeny odpowiadają za utrzymanie prawidłowych wskaźników lipidowych tj. utrzymania niskiego poziomu we krwi "złego" cholesterolu LDL, trójglicerydów oraz wysokiego poziomu "dobrego" cholesterolu HDL. To właśnie teraz, gdy brakuje Ci naturalnej osłony estrogenowej, ważne jest, aby dieta była mądrze skomponowana.

Wskazówki dietetyczne przy podwyższonym poziomie cholesterolu we krwi:

- schudnij, jeśli masz nadwagę
- ogranicz spożywanie tłuszczów nasyconych tj. masła, smalcu, śmietany
- zastąp tłuszcze zwięrzęce roślinnymi tj. olejami roślinnymi i oliwą z
oliwek
- ogranicz spożywanie produktów bogatych w cholesterol tj. tłuszczów
zwierzęcych, żółtek jaj, żółtego sera, podrobów
- minimum 2 razy w tygodniu jedz ryby morskie
- jedz warzywa i owoce od 05.kg do 1 kg dziennie, pij soki wocowo-
warzywne
- jedz ciemne pieczywo, gruboziarniste kasze, płatki owsiane
- jedz nasiona roślin strączkowych

Wskazówki dietetyczne przy podwyższonym poziomie trójglicerydów:

- schudnij, jeśli masz nadwagę
- unikaj picia alkoholu, najlepiej wyeliminuj go całkowicie
- ogranicz spożywanie cukru pod każdą postacią np. słodyczy, miodu, dżemu,
owoców oraz soków owocowych
Wskazówki dietetyczne przy podwyższonym ciśnieniu krwi:

- schudnij, jeśli masz nadwagę
- jedz często kaszę gryczaną, płatki owsiane, nasiona strączkowe, muesli
- jedz warzywa i owoce, najlepiej do każdego posiłku
- jedz produkty bogate w potas, magnez i wapń
- pij codziennie mleko i jego przetwory (jogurt, kefir)
- ogranicz lub wyeliminuj picie alkoholu
- ogranicz spożywanie soli i słonych produktów
- najlepiej rzuć palenie
- bądź aktywna fizycznie, ale wcześniej porozmawiaj z lekarzem

"Dieta Śródziemnomorska" dla każdej kobiety niezależnie od wieku:

Właśnie "Dieta Śródziemnomorska" jest odpowiednia nie tylko dla samej kobiety ( bez
względu na jej wiek), ale i dla całej rodziny. W krajach, w których dieta śródziemnomorska jest po prostu zwyczajowym sposobem żywienia,  ludzie żyją tam dłużej, rzadziej zapadają na choroby nowotworowe, układu krążenia, nadciśnienie tętnicze i cukrzycę.

Jakie produkty wchodzą w skład diety śródziemnomorskiej?

Warzywa w tym rośliny strączkowe, ziemniaki, produkty zbożowe, owoce, świeże soki owocowo-warzywne, ryby, jogurt, ser, orzechy, małe ilości mięsa, jaj i cukru. Jako tłuszczu używa się oliwy z oliwek, dania przyprawia się dużą ilością ziół i czosnku, nie używa się zasmażek z mąki i śmietany. Ogólnie w diecie tej bardzo dużo jest produktów roślinnych, a mało tłuszczów zwierzęcych.

Dlaczego tak ważny jest ruch?

Wysiłek fizyczny pomaga nam zrzucić nie tylko zbędne kilogramy, ale utrzymać prawidłową masę ciała, podwyższyć poziom tzw. "dobrego" cholesterolu HDL, zmniejszyć nadciśnienie, zmniejszyć zagrożenie chorobą wieńcową i cukrzycą. Co zatem możemy robić? Ćwiczyć 3-4 razy w tygodniu od 0.5 godz. do 1 godziny, jeździć na rowerze, uprawiać jogging, szybki spacer.

I na zakończenie przypomnijmy normy tj. prawidłowe wartości lipidów w surowicy krwi w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego:

- trójglicerydy (TG) poniżej 150 mg/dl
- cholesterol całkowity poniżej 200 mg/dl
- cholesterol HDL powyżej 50 mg/dl
- cholesterol LDL mniej niż 130 mg/dl

Układ krążenia kobiety dojrzałej

Czy tak naprawdę wiemy, co dokładnie dzieje się z układem krążenia, sercem kobiety dojrzałej? Jeśli nie do końca, zapraszam do czytania poniższego wpisu. Może popatrzymy na siebie z większa uwagą po zapoznaniu się z treścią tego materiału.

Serce

Kiedy kobieta jest w okresie prokreacyjnym choroba niedokrwienna serca i zawał serca należą do rzadkości. Mówiąc prosto objawy choroby niedokrwiennej serca u kobiet pojawiają się około 10 lat później niż u mężczyzn, a zawał serca jest przesunięty w czasie nawet o 20 lat później, tak podają statystyki. Uważa się, że za taki stan rzeczy odpowiedzialne są kobiece hormony płciowe - estrogeny. Hormony w ogóle tworzą swoistego rodzaju "parasol ochronny" nad organizmem człowieka. I tak, obniżenie ich poziomu, głównie estradiolu, powoduje niekorzystne zmiany w stężeniu i składzie lipidów (substancji tłuszczowych) we krwi. U kobiet po menopauzie wzrasta stężenie lipidów osocza, głównie cholesterolu LDL, a jednocześnie poziom cholesterolu HDL, który ma działanie ochronne - obniża się. W związku z tym ryzyko choroby niedokrwiennej serca u kobiet po menopauzie wzrasta niemal dwukrotnie, w porównaniu z okresem sprzed menopauzy. Niestety, statystyki podają, że zawał serca jest przyczyną śmierci około 23% kobiet w porównaniu z około 3-4% zgonów związanych z rakiem sutka i około 2% zgonów z powodu nowotworów narządu rodnego.

Do głównych przyczyn choroby niedokrwiennej serca należą: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, palenie papierosów, nieprawidłowa dieta (dużo nasyconych kwasów tłuszczowych, cholesterol), otyłość. Zagrożenie chorobą wieńcową zwiększa się przy podwyższonym stężeniu we krwi całkowitego cholesterolu ponad 200 mg/dl, trójglicerydów ponad 200 mg/dl. Pomocne będzie także wykonanie lipidogramu, który pokazuje zawartość różnego rodzaju substancji tłuszczowych we krwi. Do swojej diety powinnyśmy włączyć np. ryby oraz produkty zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, które obniżają poziom trójglicerydów, ciśnienia krwi, hamują proces zlepiania się płytek krwi i powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Powinnyśmy pamiętać o przyjmowaniu kwasu foliowego i witaminy B6 i B12.

U kobiet po menopauzie pojawiają się tzw. bóle wieńcowe, które są objawem pojawiającej się choroby wieńcowej. Tego typu ból charakteryzuje się uczuciem dyskomfortu w klatce piersiowej tj. wrażenie ciężaru, gniecenia, pieczenia, rozpierania. Objawy te występują głównie po wysiłku i są zlokalizowane za mostkiem, ustępują po kilku minutach. Gdy dochodzi do zawału serca wymienione wcześniej dolegliwości są silniejsze, pojawia się przede wszystkim zagrożenie życia. Dodatkowo mogą pojawić się inne dolegliwości takie jak: promieniowanie bólu do barku, żuchwy, nudności czy wymioty. Nigdy nie lekceważmy objawów choroby niedokrwiennej serca u kobiet po menopauzie, ponieważ może być ona równie dramatyczna jak u mężczyzn.

I kolejna bardzo ważna informacja - pomenopauzalna terapia hormonalna (podawanie estrogenów) wpływa na zmianę stężenia lipidów we krwi, a to z kolei przywraca im korzystne proporcje podobne do tych sprzed menopauzy. Jeśli rozpoczniemy zbyt późno terapię hormonalną np. kilka lat po ostatniej miesiączce, wówczas nie gwarantuje ona korzystnego wpływu na nasz układ sercowo-naczyniowy. U kobiet, które mają już zaawansowane zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych i sercu, a będą przyjmowały estrogeny, może dojść do zwiększenia ryzyka wystąpienia objawów chorób układu krążenia. Estrogeny ani żadne inne leki nie są w stanie "rozpuścić", całkowicie usunąć blaszek miażdżycowych. Stąd decyzje o podjęciu terapii hormonalnej powinnyśmy rozpocząć zanim zajdą zmiany związane z wiekiem, gdyż terapia ta jest próbą przedłużenia młodości, a nie jej przywrócenia. Zmian menopauzalnych nie da się zatrzymać, ale można opóźnić ich powstawanie.

Nadciśnienie tętnicze

Do uszkodzenia naczyń krwionośnych dochodzi najczęściej w wyniku nadciśnienia. Z tego powodu powinniśmy starać się, aby niezależnie od wieku ciśnienie krwi nie przekraczało górnej granicy 140/90 mm Hg. Wartości pomiędzy: 140/90 a 160/95 stanowią tzw. nadciśnienie graniczne. U większości pacjentów około 90% przyczyny podwyższonego ciśnienia krwi nie są znane. Nadciśnienie może być skutkiem choroby nerek, rzadziej chorób endokrynologicznych. Ujawnia się nie wcześniej niż po 30 roku życia i częściej u kobiet w okresie menopauzy.

Otyłość, nieprawidłowe odżywianie, spożywanie nadmiernej ilości soli powodują, że zachorowalność na nadciśnienie tętnicze wzrasta. Często współistnieje z cukrzycą i zaburzeniami lipidowymi. Nadciśnienie tętnicze jest chorobą bardzo podstępną i może nie dawać żadnych objawów przez wiele lat. Pierwszym objawem choroby może być np. wylew krwi do mózgu, bardzo groźny w skutkach. Objawami podwyższonego ciśnienia mogą być: bóle głowy, szczególnie w okolicach potylicy, zawroty głowy, szum w uszach, krwawienie z nosa i zaburzenia widzenia. Skutkiem nadciśnienia mogą być także bóle w klatce piersiowej i kołatanie serca. Istotne jest, aby rozpoznać nadciśnienie jak najszybciej i w tym celu warto kupić sobie ciśnieniomierz i codziennie minimum przez 2 tygodnie mierzyć ciśnienie najlepiej o stałej porze, w stanie spokoju, na pewno nie po wysiłku i nie po obfitym posiłku, a także po oddaniu moczu. Jeśli zaistnieje potrzeba należy zgłosić się do lekarza w celu podjęcia leczenia. Czasami
przydałaby się zmiana trybu życia: schudnięcie, zmiany w diecie (mniej soli i tłuszczów zwierzęcych), rzucenie palenia, ograniczenie picia alkoholu i kawy oraz zwiększenie wysiłku fizycznego.

Mam tylko nadzieję, że informacje tutaj zawarte, pomogą nam kobietom, uważniej popatrzeć na siebie. Brak wiedzy nie zwalnia z troski o swoje zdrowie. To my, mamy być wreszcie najważniejsze dla samych siebie! Jeśli nie teraz, to kiedy?!

Życie seksualne kobiety dojrzałej

Z przeprowadzanych badań wynika, że po pięćdziesiątce może zmniejszyć się zainteresowanie kobiety życiem płciowym. Spowodowane jest to co najmniej dwoma czynnikami: jednym z nich są zmiany zanikowe w obrębie narządów płciowych, jak i problemami natury psychiczne

Mogą pojawiać się stany depresyjne związane z poczuciem obniżenia swojej atrakcyjności seksualnej, brakiem zainteresowania ze strony partnera, a także nowe funkcje, które czasami nie są li tylko przyjemnością, ale i obowiązkiem tj. opieka nad wnukami. Niektóre kobiety mylnie uważają, że w pewnym wieku, seksu nie wypada już uprawiać, że kontakty seksualne przypisane są tylko osobom młodym. Właśnie ginekolodzy twierdzą, że kobieta, u której zakończyły się funkcje rozrodcze, wreszcie może cieszyć się seksem bez obciążeń typu: "będę czy też nie będę w ciąży, oto jest pytanie"?! Na szczęście standardy naszego życia zmieniają się i to co jeszcze niedawno nie wypadało naszym mamom, nam już uchodzi. Seks po sześćdziesiątce jest absolutnie czymś normalnym, czymś co wpływa polepszeniu kondycji psychofizycznej obojga partnerów.

Musimy pamiętać jeszcze o innej kwestii związanej z przyjmowaniem leków 
z różnych wskazań medycznych i ich wpływem na sferę intymną. Często zmniejszenie
satysfakcji ze współżycia wynika z przyjmowania leków antydepresyjnych, nasercowych, uspokajających. W tego typu sytuacjach warto zasięgnąć porady lekarza, który może np. zmienić sposób dawkowania leku i pory jego przyjmowania.

Bywa, że problemy z aktywnością seksualną dotyczą pary, a nie tylko samej kobiety. Ona miewa problemy z nawilżeniem pochwy, on cierpi np. z powodu osłabienia wzwodu. Niestety, unikamy rozmów, bo wstydzimy się samych siebie lub obwiniamy siebie nawzajem, uważając, że te problemy są oznaką odrzucenia przez partnera. Ona myśli, że przyczyną zaburzeń wzwodu partnera jest jej nieatrakcyjność, on obwinia się, że suchość pochwy u jego partnerki jest odpowiedzią na brak zainteresowania współżyciem. Przyczyną zmniejszenia się potrzeb seksualnych u mężczyzn są między innymi choroby ogólnoustrojowe. Głównie dotyczy to chorób, które powodują uszkodzenie naczyń krwionośnych. Do chorób tych zalicza się: cukrzyca, miażdżyca oraz nadciśnienie tętnicze. Kobiety, które mają problemy z suchością pochwy mogą stosować miejscowe preparaty nawilżające w postaci żelu, kremu lub Hormonalną Terapię Zastępczą (HTZ).

W okresie okołomenopauzalnym, głównie ze wskazań medycznych, kobiety poddają się zabiegom operacyjnym m.in. usunięciu macicy. Większości z nich wydaje się, że tego typu zabieg spowoduje problemy we współżyciu. Zwykle, gdy dolegliwości zostaną zlikwidowane poprawia się ich komfort życia.

Antykoncepcja u kobiety dojrzałej

W obecnych czasach kobieta może zabezpieczyć się na różne sposoby przed niechcianą ciążą. W aptece dostępne są bez recepty preparaty dopochwowe, prezerwatywy, żele, środki mechaniczne. Tylko ginekolog może założyć wkładkę  wewnątrzmaciczną. Sposobów zabezpieczeń jest wiele i to lekarz po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentką może pomóc przy wyborze najskuteczniejszego środka antykoncepcyjnego. Może okazać się, że lekarz zaproponuje doustną antykoncepcję z niską dawką hormonów, głównie chodzi o estrogeny. Zażywanie tego typu tabletek pomaga zmniejszyć objawy wypadowe związane z menopauzą plus zabezpiecza przed ciążą. Kiedy możemy zastąpić tabletki antykoncepcyjne Hormonalną Terapią Zastępczą? Takiej zamiany dokonujemy, oczywiście po uprzedniej konsultacji z lekarzem, gdy nie mamy potrzeby, aby dłużej stosować antykoncepcję lub, gdy wystąpiła menopauza, czyli po przerwie w leczeniu przez 6 miesięcy nie pojawiła się miesiączka.

Kiedyś pewien ginekolog powiedział, że kobieta dojrzała wreszcie bez obaw natury emocjonalnej (niechciana ciąża) może i powinna "bawić się w seks" i czerpać z niego satysfakcję. Jest to czas, gdy znamy siebie, swoje potrzeby, potrzeby partnera i możemy wzajemnie dawać sobie radość.

Dla Mamusi..., czyli krótka historia pewnego obrazu

Witam,

Mimo że do Dnia Matki pozostaje nam czekać bez mała jeszcze pół roku, to chciałabym opowiedzieć Wam krótką historię pewnego obrazu...

Dawno, dawno temu żyła sobie mała dziewczynka o imieniu Weronika. Jak inne dzieci w jej wieku chodziła do przedszkola. Pewnego razu pani przedszkolanka powiedziała, aby dzieci namalowały obraz swojej mamy, tak jak ją widzą i wręczyły go w Dniu Matki. Weronika przystąpiła do pracy z wielką radością, bo bardzo lubiła malować i rysować. Był to jedyny moment w jej życiu, który jak szybko nadszedł, tak i szybko odpłynął, bo przecież tyle rzeczy było jeszcze do dotknięcia i poznania. Świat wydawał się tak piękny i tajemniczy... Pani zleciła, aby dzieci namalowały obraz na desce farbami wodnymi. Weronika poszła w swoim zamyśle jeszcze dalej i namalowała...obraz dwustronny?! To znaczy na jednej stronie namalowana swoją mamę w wersji odświętnej w pełnym makijażu, fryzura a'la "mokra włoszka" :)

Na drugiej stronie deski namalowała mamę w wersji dziennej tj. w upiętych włosach, okularach przeciwsłonecznych na głowie i lżejszym makijażu z podpisem: "DLA MAMUSI".

Tak widziała swoją mamę 5 letnia wówczas Weronika. Minęły lata od czasu stworzenia tego wiekopomnego, podwójnego dzieła. Mała Weronika dorosła, zmieniła się w młodą kobietę, tylko ten obraz pozostał wciąż niezmienny i cenny dla jej mamy, czyli dla mnie...

PS.

Z okazji majowego Dnia Matki życzę wszystkim Mamom miłości tej bezwarunkowej do swoich Dzieci oraz odrobinę tej mądrej miłości do samych siebie. A w ogóle, to kto nam zabroni obchodzić Dzień Matki w styczniu?

Kobieta dojrzała - nowe role i zadania w rodzinie

W dzisiejszym poście, chcę poruszyć tematy, które dotyczą kobiety dojrzałej i jej nowych ról i zadań w rodzinie. Między innymi będzie mowa o syndromie "pustego gniazda" oraz opieki nad chorym, starzejącym się rodzicem.

Puste gniazdo

Kryzys wieku średniego dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a tym samym łączy się ze zmianą ról rodzicielskich. Dzieci, na których do tej pory koncentrowała się nasza uwaga rosną, aż w końcu przekraczają próg dorosłości i powoli "wyfruwają" z domu rodzinnego. Pojawia się wówczas syndrom "pustego gniazda". Jest to normalny etap, który musi nastąpić, ale często przeżywamy go bardzo emocjonalnie, popełniając masę błędów. Pojawia się lęk i ogromy smutek czy dzieci poradzą sobie bez naszej pomocy, przecież chroniliśmy je do tej pory 24/h. Boimy się, że zostaniemy same, bo dzieci wyjadą na studia lub podejmą pracę w innym mieście czy kraju.
My, kobiety, jesteśmy bardziej niż mężczyźni skoncentrowane na dzieciach.Słowo nadopiekuńczość nie zawsze przez nas uświadamiane, wpisane jest już na zawsze do naszego słownika. Jednak nasze zachowania nie ułatwiają życia naszym dzieciom, ich startu w dorosłość. Najważniejsze dla dzieci jest to, aby miały świadomość naszej cichej, czasami niemej obecności, naszego wsparcia i zaufania, jakie żywimy do nich. A wówczas, dorosłe już dzieci, mając takie "zaplecze moralne" w osobach swoich rodziców będą spokojne, realizując swoje życiowe cele. Jeśli będziemy próbowały zatrzymać dzieci przy sobie, stosując nawet szantaż emocjonalny, takie zachowanie nikomu nie wyjdzie na zdrowie. Tego typu reakcje często spowodowane są zaspokojeniem np. naszych potrzeb emocjonalnych. Powodują jednak sporo zranień i trudności dla obu stron.
Czas "pustego gniazda" w rodzinie, to również czas na przebudowę wzajemnych relacji z mężem, partnerem o czym była mowa w poście dotyczącym bilansu w związku. W tej nowej dla nas sytuacji, czasami bardzo trudnej emocjonalnie, przychodzi pora na inne nowe zadania zarówno dla kobiety, jak i mężczyzny.

Nowe zadania dla kobiety dojrzałej w rodzinie

Kobieta dojrzała, wchodzi w tym trudnym dla siebie czasie, w nowe dwie role. Pierwszą z nich jest relacja z wnukami, ważna dla dwóch stron. Dorosłe już dzieci potrzebują naszej pomocy przy opiece nad swoimi dziećmi, a naszymi wnukami. My, dajemy im swoją bezwarunkową miłość i ciepło. Bywa, że dziadek staje się w oczach wnuka obrazem najwspanialszego mężczyzny, a babcia obrazem takiej samej kobiety.
Kobieta dojrzała, jeśli zostaje babcią, wówczas zaczyna się dla niej nowy etap. Wzajemne relacje z wnukami pozwalają jej poczuć się znowu ważną i potrzebną. Może okazywać komuś (wnukowi, wnuczce) swoje zainteresowanie, brać udział w kształtowaniu młodego człowieka. Babcia,
nawet ta współczesna, jest skarbnicą mądrości życiowej i zarazem dystansu do życia. To pozwala kobiecie zupełnie inaczej podchodzić do wychowania wnuków. Ona już nic nie musi (jeśli chodzi o wychowanie), ona nie drży tak jak rodzic, ona chce tylko bardziej niż rodzic rozpieszczać. Jakie obopólne korzyści z tego wynikają? Takie relacje przyczyniają się do prawidłowego rozwoju młodego człowieczka, a kobieta dojrzała, daje swój bezcenny czas i otrzymuje bezwarunkową miłość.

Drugie, nowe zadanie, jakie staje przed kobietą dojrzałą, to opieka nad starzejącymi się rodzicami. Moja znajoma, której mama dostała udaru i została sparaliżowana oraz straciła mowę, powiedziała mi kiedyś..."W czasie choroby straciłam mamę, a zyskałam kolejne dziecko"! Po prostu musimy zamienić się rolami i stać się "rodzicami dla własnych rodziców". Dajemy im swoje wsparcie psychofizyczne, a nasza kobieca natura jest przydatna w tego typu kontaktach. Możemy wiele zaoferować rodzicom: czułość, ciepło, rozmowę, akceptację i zrozumienie. Nasi posunięci w latach, często chorzy rodzice, potrzebują poczucia bezpieczeństwa płynące od nas, ich dzieci. Te obecne kontakty z rodzicami różnią się w swojej wymowie od tych, kiedy nasi rodzice byli pełni energii i zaangażowania w najtrudniejsze sprawy. Starszy rodzic bywa dla nas niekiedy przyjacielem, jest już wolny od obowiązku naszego wychowania. Łączą nas podobne tematy, podobny sposób postrzegania świata.
Trudnym momentem, który przeżywamy w czasie naszej psychofizycznej dojrzałości jest odchodzenie naszych rodziców. Wcześniej relacje zmieniły się na bardziej czułe i pełne troski o starzejącego się rodzica. Co mówią o tym etapie psychologowie? Uważają oni, że my, dorosłe dzieci powinniśmy towarzyszyć im w odchodzeniu z tego świata, dzielić z nimi obawy
dotyczące lęku przed śmiercią. Jest to również i dla nas konfrontacja z samymi sobą z naszym postrzeganiem postaw wobec cierpienia i śmierci, z naszymi lekami i obawami. My, kobiety dojrzałe, jesteśmy na etapie "południa życia", ale ta dojrzałość wiąże się z tym, że coraz częściej
będą pojawiały się myśli o "zachodzie" naszego życia. Nie bójmy się zatem tych myśli, nie uciekajmy w panice przed nimi, tylko oswajajmy je, aby spokojnie przygotować się do kolejnego etapu życia. Często w naszych rodzicach widzimy siebie za kilkanaście lat...